Gwiazd melodie

Gwiazdy śpiewają tęsknymi słowy
Przestrzeń ścigając nieodgadnioną
Pośród galaktyk pędzą wzburzone
Drogą ciemności nieokreśloną

Lekko zdziwione własnym istnieniem
Z niebytu wstały zrodzone w ciszy
Wciąż nawołują głosem strwożonym
Licząc że w końcu ktoś je usłyszy

Homo Cosmosus podniesie głowę
Nieba rozbłyski uważnie śledzi
Coraz to więcej pytań wypowie
Lecz nie odeśle im odpowiedzi

Jak galaktyki całkiem bezwolny
I wyznaczona dawno orbita
Parseków pęta zerwać niezdolny
A jednak zawsze o sens się spyta