Żywot iskry to
ledwie jest mgnienie
rozbłysk światła
na nocnym niebie
krótkie ludzi
oszołomienie
nim uczucia ich
wrócą do siebie
Iskry chwila tak
szybko przemija
nim się do cna we
wnętrzu wypali
lecz w mych oczach
się cudnie odbija
entuzjazmu śląc
fale z oddali
Więc nie żałuj
krótkiego jej bytu
jest jak motyl co
fruwa po łące
lecz nim zgaśnie,
to chwilą zachwytu
wzbudzi serc i
emocji tysiące
