Trwoga!

Człowieku,

Gdy przybierasz wygląd srogi
Wrzeszcząc że tu wszędzie wrogi
Wiedz że miny groźne stroi
Ten kto sam się bardzo boi
Gdy nie słucha się człowieka
Coś cennego Ci ucieka
Rozłup tę niechęci ścianę
Może coś Ci będzie dane...

Byle nie szmata

Życie nie boli, gdy się swawoli
Ważne by dobrej się trzymać roli
By nie nazywać się mianem "szmata"
W lustro spoglądać przez całe lata
Złośliwych ludzi przekształcam radę
I do snu głowę w poduszkę kładę
Zawsze z uśmiechem co wszystko zmienia
Nie czując bólu, chwytać marzenia